Aski eta sobera dakigu euskaldunok EAEko
ikastetxeetako jangeletan lan egiten duten pertsonen eta administrazioaren
arteko tirabirez. Badira urte pare bat gatazkaren bi aldeak aurrez aurre esertzen
saiatu direla, konponbidea hizpide. Greba eta mobilizazio guztiak amaitu ei
ziren.
Baina badago matraka honetatik at
geratu den eskola bat. Bere errealitateaz, ordea, ez dakigu deus, edo oso
gutxi. Ez dute argira ateratzea gurako. Eskolak, legez, jantokietan cateringa
erabiltzera behartuta badaude ere, Larrabetzuko eskolak betidanik kudeatu izan du
bere sukaldea, eta oraindik ere, arazoak arazo, bere horretan dirau. Inoiz
baino gogorrago, alabaina, izan ere, Cateringera ez pasatzea erabaki zutelako,
administraziotik erabat kanpo dago. Bertako produktuak, zuzenean kontratatutako
langileak, sukalde propioa… eta eguneko menua cateringa baino 0,35€ bakarrik garestiago.
Muturrekoak diren egoera bi, bietan
protagonista bera. Administrazioa. Herriarena eta herriarentzako beharko
lukeena, arrotz. Arazoen mamia, ustez, lan-baldintzak, dirua... Kaltetuak, ostera,
mahaikideak eta euren familiak. Hortxe datza auzia, umeengan.
Jakin badakigu eskolek ikasle ororen sozializazio garapenean duten
eraginaz. Horri, jantokietan bazkaltzen duten haurrek ikastetxeetan egunero 7
bat ordu ematen dutela, eta bazkaltzeko denbora bi ordu bueltakoa izaten dela
gehituz gero, atera kontuak!
Gako honi primeran egiten diote aurre Larrabetzuko eskolan, bertako
begiraleak (eta pertsonal guztia) eurek kontratatuak baitira. Badute eskolako
programaren berri, badakite zeri ekin. Badugu zer ikasi.
Nik ere, ez ditut jantokiko momentuak eta gelakoak bereizten. Nire
iritzian dena da bat. Jantokia eskolako eraikinaren zati den moduan, jatordua
eskola proiektuan txertatuta. Ez dut uste bakoitzak bere aldetik lan egitea
egokia denik, ez eta batak bestearen pean egon beharko lukeenik ere. Bazkariek,
eta nola ez, bertako langileek, eskolak adinako balio hezitzailea daukate, eta
eskutik egin beharko lukete lan. Gure etorkizuna diten umeen hobe beharrez, zain
ditzagun langileak eta zain dezagun bertan gertatzen dena.
No hay comentarios:
Publicar un comentario